Zaburzenia na tle nerwicowym oraz depresyjnym występują w naszym społeczeństwie stosunkowo często. Wśród nich znajduje się nerwica depresyjna, w której przebiegu istotnym komponentem są stany lękowe oraz depresyjne. Poniżej przyglądamy się z bliska temu zaburzeniu. Podpowiadamy jakie są typowe objawy świadczące o możliwości jej wystąpienia, jak wygląda jej diagnoza oraz jakie formy terapii zalecane są dla osób dotkniętych tą przypadłością.
Nerwica depresyjna – wprowadzenie w temat
Nerwica depresyjna to zespół zaburzeń lękowych powiązanych i współwystępujących razem ze stanami depresyjnymi. Są one odnotowywane w naszym społeczeństwie stosunkowo często, jeśli porównamy je do innych typów nerwicy. Ocenia się, że nawet 60% pacjentów cierpiących na zaburzenia lękowe może również doświadczać mniej lub bardziej wyraźnych epizodów depresyjnych. Szczególnie dotyczy to osób cierpiących na lęki uogólnione, które są zaburzeniem chronicznym, utrzymującym się przez długi czas.
Osoby cierpiące na nerwicę depresyjną doświadczają utrzymującego się ciągle uczucia niepokoju o niewyjaśnionym podłożu. Mogą mu towarzyszyć objawy psychosomatyczne, a także psychotyczne i zaburzenia afektywne. Często są to właśnie stany depresyjne. Warto przy tym podkreślić, że nerwica depresyjna różni się od depresji nerwicowej.
Objawy nerwicy depresyjnej
Diagnozowanie nerwicy depresyjnej odbywa się w oparciu o wywiad oraz obserwację występujących symptomów. W celu postawienia precyzyjnej diagnozy polecamy kontakt z psychiatra Warszawa. Objawy typowe można podzielić na dwie grupy. W pierwszej znajdują się te dotyczące sfery psychicznej. Są to przede wszystkim uczucie niepokoju, chęć ucieczki z danej sytuacji, fobie, obsesyjne i natarczywe myśli, hipochondria, przesadne skupienie na swoim zdrowiu i wyglądzie (lęk przed chorobą lub przed starzeniem się), rozdrażnienie, zmienność nastroju, uczucie zmęczenia, brak motywacji do podejmowania aktywności, aseksualność lub oziębłość, anhedonia (niezdolność do bycia szczęśliwym), wycofanie z życia towarzyskiego.
Objawy natury fizycznej to przede wszystkim nadmierne napięcie mięśniowe, drżenie kończyn, bóle stawów i mięśni (zwłaszcza w okolicy kręgosłupa), bóle brzucha, zawroty głowy, uczucie ucisku i bólu w obrębie klatki piersiowej, zaburzenia funkcji seksualnych.
Predyspozycje do nerwicy depresyjnej oraz formy leczenie
Nerwica depresyjna rozwija się przede wszystkim u osób posiadających odpowiednie predyspozycje genetyczne do zapadania na stany depresyjne lub lękowe. Ponadto na nerwicę depresyjną mają tendencję do zapadania osoby o określonym typie osobowości – obniżonej samoocenie, nadmiernym krytycyzmie, negatywnym podejściu do życia. Również czynniki środowiskowe, takie jak traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa lub śmierć bliskiej osoby, mogą wywołać nerwicę depresyjną.
Najczęstszą formą postępowania jest psychoterapia poznawczo-behawioralna, która pomaga odkryć źródła lęku i depresji oraz wypracować nowe nawyki, pozwalające wyeliminować dotychczasowe błędne zachowania. Stosuje się także środki farmaceutyczne, o działaniu przeciwlękowym oraz antydepresyjnym.
